-
21.01.2025|
15:40
Էս ուրվագիծը հայերիս էնքան ծանոթ ու հարազատ է, ինչպես, ասենք, Մասիսը կամ Զվարթնոց տաճարը։ Նրա երգերով ենք մեծացել, նրանով ենք հպարտացել, նրա օրինակով ենք սովորել հայ մնալ՝ ցանկացած երկրում ու միջավայրում...
-
21.01.2025|
12:38
Կարո՞ղ ես, ների՛ր, ներիր մեզ, աշխա՛րհ,
Այդ մենք քեզ դարձրինք այդպես ապիկար.․․
-
20.01.2025|
21:11
Հեղձուցիչ տապից թրջվել է օրս,
Պարանին սերս դողում է ցրտից:
Անձուկ է շուրջս, խակ է հուզումս,
Կրքիս ժանյակն է պարուրվել նորից:
-
20.01.2025|
15:10
Առաջ երկինքն էր հոգիների զբոսավայրը,
հիմա հոգիներն են երկնքին հյուրընկալում,
առաջ հարցերն ուղղում էի մորս՝
Աստվածն էր պատասխանում,
հիմա Աստծուն եմ ուղղում լռությունս՝
Մայրս է պատասխանում...
-
20.01.2025|
13:26
Ինքս ինձ հետ կռիվ եմ տալիս, բայց մեջիս գենն ուժեղ է ու թույլ չի տալիս մասնագիտությանս ու երկրիս դավաճանեմ։ Ամեն բան թողնեմ, անտարբերանամ և չպայքարեմ Հայաստանի գոյության իրավունքի համար։
-
20.01.2025|
09:28
Մարդ կա`
հարգում է կատվին ու շանը,
նրանց է տալիս ամեն լավ բանը,
երբ կողքին քաղցից շունչը փչում է
իր շնորհաշատ, լավ հարևանը...
-
19.01.2025|
19:31
Այլասերվածը դարձավ դատավոր,
դատեց շատերին ու դրվատելին,
գովեց ատելին` կյանքի վատերին,
սակայն այդպես էլ
Ճշմարտությունը նա չճանաչեց,
որ պատասխան կա
իր պիղծ դատերին`
Ու... Ձեռամբ Վերին:
-
19.01.2025|
12:29
Կարծես այս օրերի համար եմ գրել ։
-
18.01.2025|
12:35
«Վահագն Դավթյանն իր «Տերևի սոսափյունից մինչև անհունը» (1970) հոդվածում գրում է. «Լույսն առհասարակ Մեծարենցի պոեզիայի հիմնական շաղախն է»: Լույս է երգել Մեծարենցը, երբ «Արյուն է եղել աշխարհում, եղել է եղեռն ու կռիվ»: Այդ լույսերի, այդ երազի միջով ձգվում է նրա անձնական ողբերգության ցավագին թելը:
-
18.01.2025|
07:19
Ողջ աշխարհը Աստված տվեց սատանին,
իսկ աղքատին` իմաստության մատանին: